Fâtih Sultan Mehmed Hân zamânında, Hurûfîliğe mensûb bazı sapık kimseler Fâtih’in hizmetine girdiler. Fâtih, ilme ve ilim adamlarına değer verir, onları sarayında korurdu. Âlimlere hürmet eder ve onlara geniş imkânlar sağlardı, işte bundan istifâde etmek isteyen Hurûfî bozuk i’tikâdındaki bazı kimseler, yaldızlı sözler ve hîlelerle sultânın gözüne girdiler...
BAZILARI ANADOLU’YA KAÇTI
(Hurufilik, İran’da Fadlullah Tebrîzî’nin kurduğu bozuk bir yoldur. Aslen Esterâbâd şehrindendir. Karâmitâ adlı sapık bir fırkanın üyesiydi. Fadlullah Hurûfî, 796 (m. 1393) senesinde Timûr Hân’ın oğlu Mîrân Şah tarafından öldürüldü ve adamları dağıtıldı. Bunlardan bazı kimseler Anadolu’ya kaçtılar. Tekkelere sığındılar. Kendilerini gizleyerek, câhilleri aldatmaya başladılar.)
Bu Hurûfîler, Fâtih’in sarayında bir müddet rahat bir şekilde yaşadılar. Ancak içyüzlerini gizliyorlardı. Bu adamların bozuk yolda olduklarını, Vezîr Mahmûd Paşa anlamıştı. Durumu Şeyhülislam Fahreddîn Acemî’ye anlattı...
Fahreddîn Acemî ile Mahmûd Paşa anlaştılar. Mahmûd Paşa, evinde bir davet tertîb etti. Davete, Hurûfîler de çağırıldı. Fahreddîn Acemî de perde arkasına saklanmış, onları dinliyordu. Sohbet ilerleyince, Mahmûd Paşa, Hurûfîleri çok sevdiğini söyledi. Vezîri kendilerinden zanneden bu kimseler de, bütün sapıklıklarını ve küfürlerini açıkladılar. Hattâ, “Allahü teâlâ (hâşâ) Fadlullah’a hulûl etmiştir” dediler...
CEZÂLARI İNFAZ EDİLDİ...
Bunu duyan Fahreddîn Acemî, daha fazla dayanamadı. Hemen ortaya çıkarak, bu sapıkların üzerine atıldı. Hurûfîler kaçarak, saraya sığındılar. Fahreddîn Acemî de peşlerinden koştu. Sarayda bunları yakaladı. Hâdiseden haberi olmayan Fâtih Sultan Mehmed Han, Şeyhülislâma karşı edebinden hiç sesini çıkarmadı. Fahreddîn Acemî, bu işi burada hâlletmek istiyordu. Hemen câmiye gitti, halkı çağırdı. Çok kalabalık toplandı...
Fahreddîn Acemî hazretleri minbere çıkıp, bu kimselerin sapık ve dinsiz olduklarını isbât etti. Bunların kötü yolda olduklarını ve hemen idâm edilmeleri lâzım geldiğini söyledi. Mahkeme kurulup, idâm edilmelerine karar verildi. Halkın ibret alıp, böyle sapıklara fırsat vermemeleri için, büyük bir kalabalık önünde cezâları infâz edildi.
Bütün hurûfîler yakalanıp idâm edilerek, Osmanlı toprakları bu sapıklardan temizlendi.